عطار » مختارنامه » باب پنجاهم: در ختم كتاب » شمارهٔ ۷

رفتیم و ز ما زمانه آشفته بماند

با آن که ز صد گهرِ یکی سفته بماند

افسوس که صد هزار معنی لطیف

از نااهلی خلق ناگفته بماند