عطار » مختارنامه » باب چهلم: در ناز و بیوفائی معشوق » شمارهٔ ۴

گفتی که «ترا چو خاک گردانم پست

تا نیز به زلفِ دلکشم ناری دست»

خاکم مکن ای نگار بادم گردان

تا گِردِ سرِ زلفِ تو گردم پیوست