عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۵۲

بوئی که ز زلف مشکبوی تو رسد

دل در طلبش بر سر کوی تو رسد

آن زلف سیاهِ تو بلایی سیه است

ترسم که نیاید که به روی تو رسد