عطار » مختارنامه » باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق » شمارهٔ ۵

از دل گرمی که در هوای تو مراست

در بندگیت به آتشی مانم راست

چون از آتش فروختن نیست عجب

این بنده کنون فروختن خواهد خواست