عطار » مختارنامه » باب سی‌ام: در فراغت نمودن از معشوق » شمارهٔ ۲۰

گفتم: شب و روز از تو چرا میسوزم

هر لحظه به صد گونه بلا میسوزم

گفتی: که ترا برای آن میدارم

تا با تو نسازم و ترا میسوزم