عطار » مختارنامه » باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق » شمارهٔ ۴۱

قومی که به هم میبنشینند ترا

بر هر دو جهان میبگزینند ترا

نادیده ترا جان و دل از دست بشد

چون پای آرند اگر ببینند ترا