عطار » مختارنامه » باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق » شمارهٔ ۱۲

جانا! جانی عاشق روی تو مراست

افتادگییی بر سر کوی تو مراست

هرگز نتوان گفت –یقین میدانم

آن قصه که با هر سر موی تو مراست