عطار » مختارنامه » باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق » شمارهٔ ۹

نه بستهٔ پیوند توانم بودن

نه رنج کش بند توانم بودن

عمری است که بی قرارتر از فلکم

ساکن چو زمین چند توانم بودن