عطار » مختارنامه » باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن » شمارهٔ ۴۱

اینجا که منم، پردهٔ پندار بسی است

وانجا که تویی، پردهٔ اسرار بسی است

تا زین همه پردهها که اندر راه است

یا در تو رسم یا نرسم، کار بسی است