عطار » مختارنامه » باب بیست و ششم: در صفت گریستن » شمارهٔ ۳۵

روزی که دل شکسته پیش تو کشم

بر گلگونش نشسته پیش تو کشم

چون بر گلگون سوار شد یعنی اشک

پیش آی که تنگ بسته پیش تو کشم