عطار » مختارنامه » باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن » شمارهٔ ۲۱

گر خاصه نیی تو، عام میباید بود

ور پخته نیی تو، خام میباید بود

در کفر نیی تمام و در ایمان هم

در هرچه دری، تمام میباید بود