عطار » مختارنامه » باب هشدهم: در همّت بلند داشتن و در كار تمام بودن » شمارهٔ ۴۷

هر گاه که گوهر محبّت جویی

تا بعد نجویی به چه قربت جویی

چون نسبت خود درست کردی در فقر

نسبت یابی به هرچه نسبت جویی