عطار » مختارنامه » باب دوازدهم: در شكایت از نفس خود » شمارهٔ ۳۵

گه خلوت بینِ هفت گلشن بودم

گه گوشه نشینِ کنجِ گلخن بودم

در گردِ جهان دست برآوردم من

دیار نبود بندِ من، من بودم