عطار » مختارنامه » باب دوازدهم: در شكایت از نفس خود » شمارهٔ ۵

عمری چو فلک ز تگ نمیفرسودم

تا همچو زمین کنون فرو آسودم

صدباره همه گرد جهان پیمودم

چندان که شدم، حجاب من، من بودم