عطار » مختارنامه » باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است » شمارهٔ ۲۱

در فرع کجا مشبّهی افتاده است

افلاک ز یکدگر فرو آسایند

چون در نگری حقّه تهی افتاده است

یک ره همه از سفر فروآسایند