عطار » مختارنامه » باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است » شمارهٔ ۷

عشقش به وجود متّهم کرد تو را

خو کردهٔ صد گونه ستم کرد تو را

چون او به وجود از تو اولیتر بود

نگرفت وجودت و عدم کرد تو را