مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۲۲

گر عاشق زار روی تو نیستمی

چندان به در سرای تو نه ایستمی

گفتی که مایست بردرم خیز برو

ای دوست اگر نه ایستمی نیستمی