مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۹۰

زاهد بودم ترانه‌گویم کردی

سر فتنهٔ بزم و باده‌خویم کردی

سجاده‌نشین با وقاری بودم

بازیچهٔ کودکان کویم کردی