مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۴۸

خود هیچ بسوی ما نگاهی نکنی

گیرم که گناهست گناهی نکنی

دل در گل رخسار تو می‌نالد زار

بر آینهٔ دلم تو آهی نکنی