مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۱۸

تقصیر نکرد عشق در خماری

تقصیر مکن تو ساقی از دلداری

از خود گله کن اگر خماری داری

تا خشت به آسیا بری خاک آری