مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۶۱

ای نفس عجب که با دلم همنفسی

من بندهٔ آن صبح که خندان برسی

ای در دل شب چو روز آخر چه کسی

هم شحنه و دزد و خواجه و هم عسسی