مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۶۷

از آب و گلی نیست بنای چو توی

یارب که چه هاست از برای چو توی

گر نعره زنانی تو برای چو ویی

لبیک کنانست برای چو توی