مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۰۵

ای با تو جهان ظریف و شادی باره

تو جامه شادیی و مالی پاره

تنها خورشید آن دهد عالم را

کان را ندهد مه و هزار استاره