مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۳۷

ای از دل و جان لطیفتر قالب تو

بسیار رهست از شکر تا لب تو

عمریست که آفتاب و مه میگردند

روزان و شبان در آرزوی شب تو