مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۸

جانم بر آن قوم که جانند ایشان

چون گل به جز از لطف ندانند ایشان

هرکس کسکی دارد و کس خالی نیست

هر یک چو قراضه‌ایم و کانند ایشان