مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹۰

از عمر که پربار شود هردم من

وز خویش که بیزار شود هردم من

این گلشن رنگین که جهان عاشق اوست

گلزار که پرخار شود هردم من