مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۱۲

ما رخت وجود بر عدم بربندیم

بر هستی نیست مزور خندیم

بازی بازی طنابها بگسستیم

تا خیمهٔ صبر از فلک برکندیم