مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۱۷

در بحر خیال غرقهٔ گردابم

نی بلکه به بحر می‌کشد سیلابم

ای دیده نمی‌خواب من بندهٔ آنک

در خواب بدانست که من در خوابم