مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۱۴

خیزید که تا بر شب مهتاب زنیم

بر باغ گل و نرگس بیخواب زنیم

کشتی دو سه ماه بر سر یخ راندیم

وقت است برادران که بر آب زنیم