مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۹۰

تا جان دارم بندهٔ مرجان توام

دل جمع از آن زلف پریشان توام

ای نای بنال مست افغان توام

وی چنگ خمش مشو که مهمان توام