مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵۶

ای از تو برون ز خانه‌ها جای دلم

وی تلخی رنجهات حلوای دلم

ما را ز غمت شکایتی نیست ولیک

خوش آیدم آنکه بشنوی وای دلم