مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۲۵

از چشم تو سحر مطلق آموخته‌ام

وز عشق تو شمع روح‌افروخته‌ام

از حالت من چشم بدان دوخته باد

چون چشم برخسار تو در دوخته‌ام