مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۴۰

سودای توام در جنون می‌زد دوش

دریای دو چشم موج خون می‌زد دوش

تا نیم شبی خیل خیالت برسید

ورنی جانم خیمه برون می‌زد دوش