مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۱۳

ای روی چو آفتاب تو شادی کش

وی موی تو سرمایه ده، جمله حبش

تنها تو خوشی و بس در این هر دو جهان

باقی تبع تواند گشته همه خوش