مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۰۳

گفتی چونی بیا که چون روزم خوش

چون روز همی درم می‌دوزم خوش

تا روی چو آتشت بدیدم چو سپند

می‌سوزم و می‌سوزم و می سوزم خوش