مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۰۱

ای جان جهان و روشنائی همه خوش

آرام دلی و آشنائی همه خوش

بر ما گذری اگر کنی سلطانی

ور بوسه مزید بر فزائی همه خوش