مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۶

بازی بودم پریده از عالم راز

تا بو که برم ز شیب صیدی بفراز

اینجا چه نیافتم کسی را دمساز

زان در که بیامدم برون رفتم باز