مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۷

آمد بر من دوش نگاری سر تیز

شیرین سخنی شکر لبی شورانگیز

با روی چو آفتاب بیدارم کرد

یعنی که چو آفتاب دیدی برخیز