مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۷

در نوبت عشق چشم باشد در بار

چون او بگذشت دل بروید چو بهار

این دم چو بهار است ز روی دلدار

چون کار به نوبت است دم را هشدار