مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۴۴

هر شب که دل سپهر گلشن گردد

عالم همه ساکن چو دل من گردد

صد آه برآورم ز آیینهٔ دل

آیینهٔ دل ز آه روشن گردد