مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۴۲

هر دل که بسوی دلربائی نرود

والله که به جز سوی فنائی نرود

ای شاد کبوتری که صید عشق است

چندانکه برانیش بجائی نرود