مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۸۱

گر خواب ترا خواجه گرفتار کند

من نگذارم کسیت بیدار کند

عشقت چو درخت سیب میافشاند

تا خواب ترا چو برگ طیار کند