مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶۱

عشق آن باشد که خلق را دارد شاد

عشق آن باشد که داد شادیها داد

زاده است مرا مادر عشق از اول

صد رحمت و آفرین بر آن مادر باد