مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۷۳

با روی تو هیچکس ز باغ اندیشد

با عشق تو از شمع و چراغ اندیشد

گویند که قوت دماغ از خواب است

عاشق کی شد که از دماغ اندیشد