مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۱۵

از آدمیی دمی بجائی ارزد

یک موی کز او فتد بکانی ارزد

هم آدمیی بود که از صحبت او

نادیدن او ملک جهانی ارزد