مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۱۴

از آتش عشق سردها گرم شود

وز تابش عشق سنگها نرم شود

ای دوست گناه عاشقان سخت مگیر

کز بادهٔ عشق مرد بی‌شرم شود