مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵۲

یاری که به حسن از صفت افزونست

در خانه درآمد که دل تو چونست

او دامن خود کشان و دل میگفتش

دامن برکش که خانهٔ پرخونست