مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵۱

هم عابد و هم زاهد و هم خونریز است

خونریزی او خلاصهٔ پرهیز است

خورشید چو با بنده عنایت دارد

عیبی نبود که بنده بیگه خیز است