مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲۶

ناگاه بروئید یکی شاخ نبات

ناگاه بجوشید چنین آب حیات

ناگاه روان شد ز شهنشه صدقات

شادی روان مصطفی را صلوات