مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۶

گفتم چشمم که هست خاک کویت

پرآب مدار بی‌رخ نیکویت

گفتا که نه کس بود که در دولت من

از من همه عمر باشد آب رویت